میزان حافظه ی سگ ها

 یه سگ ممکنه آموزش هایی که بهش داده شده و یا ترسی که تو بچگی از چیزی داشته، یادش باشه  اما هر چی بهش بگن که مثلا یه کفش گرون قیمتی رو گاز نگیره، یادش نمونه. حافظه ی سگ ها، کوتاه مدت و بلند مدته؛ با این حال، با حافظه ی انسان فرق میکنه. حالا میخوایم بدونیم که حافظه ی سگ ها چقدره؟

حافظه ی سگ ها یا تصور

انسان ها میتونن تصویر ملموسی از تجربیات رو تو حافظ شون نگه دارن. مطالعات نشون میدن که با اینکه سگ ها حافظه یا تصویر ذهنی ندارن، میتونن تصوری از اتفاقات رو تو ذهن شون داشته باشن. سگ، وقتی یه جسمی رو میبینه، به سمتش میره و بوش میکنه تا ببینه چیه و اگه ناگهان صدایی از اون جسم دربیاد، میترسه و میپره؛ از همون زمان، سگ از اون جسم میترسه. با اینکه تو حافظه ش نمی مونه، یه حاله ای از تصویر از صدای اون جسم تو ذهنش میمونه.

طبق نظریه رابرتز:حیوانات برای انجام کارها می توانند همانطور آموزش ببینند که بچه های کوچک یاد می گیرند. طبق مطالعات انجام شده روی کودکان تا سن ۴ سال، بچه ها یاد میگیرند که کارهای زیادی انجام دهند – چهار دست و پا حرکت کردن و راه رفتن ــ اما از لحاظ ذهنی قادر نیستند که به یاد بیاورند که کی و چگونه این کارها را یاد گرفتند. به عبارت دیگر آنها فاقد قدرت حافظه چند رویدادی یا توانایی به یاد آوردن حوادث خاص گذشته هستند. یک سگ میداند که به فرمان ” بشین” چگونه پاسخ دهد بدون اینکه خاطره ای از آن رویداد خاص داشته باشد که در حین آن این فرمان را یاد گرفته است.

تصور منفی

سگ ها در حال زندگی میکنن؛ اونقدر که خیلی نمیشه پیشبینی کرد که کاری خوبی قراره انجام بدن یا بد و اگه بد کاری که کرده بخواین سرزنشش کنین، فقط باعث ایجاد استرس در سگ میشین؛ به دلیل اینکه اصلا نمیدونه که چرا از دستش عصبانی هستین.

یه تصور غلطی وجود داره، مبنی براینکه اگه سگ تو خونه ادرار یا مدفوع کرد، بینی اش رو به ادراری که ریخته بزنین و این اصلا کار درستی نیست و تنها باعث ترس سگ از شما میشه. به دلیل اینکه اصلا یادش نمیمونه که اون کار رو کرده و تنبیهش فایده ای نداره.

ویلیام رابرتز در مطالعاتش درباره اینکه حیوانات زمان را چگونه درک میکنند راجع به حافظه حیوانات، قدرت پیش بینی شان و غیره به نتایج قابل توجهی رسیده است. وی میگوید ” حیوانات در زمان گیر کرده اند”. منظور او از بیان این حرف اینست که بدون توانایی های برجسته (مثل حافظه ای که بخوبی شکل گرفته) حیوانات فقط در زمان حال زندگی میکنند. رابرتز معتقد است “حیوانات در زمان گیر کرده اند” زیرا نمیتوانند به طور ذهنی در زمان به جلو یا عقب سفر کنند. انسانها می توانند به صورت آگاهانه و با خواست خود به خاطرات خاص گذشته فکر کنند یا وقوع حوادثی را در آینده پیش بینی کنند.حیوانات قادر به انجام این کار نیستند.

نگهداری خاطره

آیا سگ بعد سال ها، صاحب قبلی خودش رو که ترکش کرده میشناسه؟ احتمالا، ولی نه از چهره و صدا، بلکه از بو. همه میدونن که سگ ها ، بویایی قوی دارن. سگ ها بوها رو به خاطرات و تصورات ذهنی ربط میدن و اگه صاحب قبلی خودشون رو ببینن، از بوی اون فرد، میشناسنش. اگه یه هفته از صاحب شون دور باشن چی؟ مطمئنا. بعد یه هفته که دیگه یادشون نمیره که چهره یا صدای صاحب شون چطوری بوده.

بجای به یاد آوردن اینکه چه مدت زمان بین وعده های غذایی سپری می شود یا اینکه چه ساعتی غذا داده می شود، سگها به حالات بیولوژیکی عکس العمل نشان می دهند که در ساعات مشخصی از روز به آنها دست پیدا می کنند. و هر روز راس همان ساعت به همان روش یکسان به این محرک پاسخ می دهند.

سگها احتمالا از نوسان گرهای شبانه روزی ــ نوسان روزانه هورمونها،حرارت بدن و فعالیت عصبی ــ برای دانستن اینکه کی غذا ممکن است در ظرف ریخته شود یا کی صاحبش از کار به منزل بر می گردد استفاده کنند.

درباره  بیماری های سگ ها چه میدانید؟

میتوانید در این باره در انجمن به گفت و گو بپردازید.